Back home !!

Vanmorgen (dinsdag) om 07.30 uur landde vlucht DL 038 op Schiphol. Daarmee is definitief een einde gekomen aan mijn derde editie World Cynosport Games in Scottsdale Arizona. De maandagmorgen begon in Scottsdale vroeg voor ons. De wekkers, we hadden voor de zekerheid maar twee gezet, liepen om 04.00 uur af en rond half vijf waren we uitgecheckt. Gelukkig had de verantwoordelijke persoon van de USDAA ons hotel al betaald zodat we erg snel weg konden. Met onze huurauto richting het Car Rental Center, wat is dit in Amerika erg goed en prettig geregeld, en vervolgens met de shuttlebus naar het vliegveld. In 2007 duurde het inchecken erg lang en hebben we lang in de rij gestaan voor de security. Dit jaar was alles anders. Een erg vriendelijke medewerker hielp ons met de self-service check-in en in een mum van tijd waren we ingecheckt en van onze twee koffers verlost. Daarna naar de security en ook daar waren we erg snel klaar. Gevolg: Nog voor zes uur kant en klaar bij de gate voor een vlucht welke om 08.15 uur gepland stond. Gelukkig heeft Sky Harbor airport gratis internet en hebben we nog kort kunnen kwekken met Annette. De vlucht was totaal volgeboekt en dan is de handbagage altijd een probleem. Wat een grote koffers, tassen e.d. nemen mensen mee het vliegtuig in. Alles werd gelukkig opgelost en op tijd vertrok de Boeing 757 naar Atlanta. De vlucht was door veel turbulentie erg onrustig (jus d' orange drinken bleek erg lastig door de klappen die het vliegtuig maakte). Na een vlucht van ruim 3,5 uur werd het toestel erg zacht aan de grond gezet en konden we ruim 3,5 uur gaan wachten op de aansluitende vlucht naar Amsterdam. Wat is Atlanta toch een erg overzichtelijk vliegveld. Hoewel het grootste ter wereld (ruim 90 miljoen passagiers per jaar) dragen de verschillende terminals, onderling verbonden door een metro, bij aan een kleinschalige indruk. Erg prettig. Wij hebben lekker gegeten in concourse E waar we hebben gesproken met een biologische bloemenboer uit Amerika, hij ging op rondreis naar Peru (zijn weilanden zijn op dit moment bedolven onder een laag sneeuw).
Het boarden van de vlucht naar Amsterdam verliep chaotisch. Eerst werd gevraagd of vijf vrijwilligers bereid waren een andere vlucht te nemen aangezien het toestel was overboekt. We hebben dit even overwogen maar ons uiteindelijk niet aangemeld. Ook in het toestel verliep het niet soepel. Alle bagagebakken waren binnen de kortste keren volledig gevuld en enkelen konden hun grote handbagage niet meer kwijt. Dat gaf vermakelijke taferelen. Eén van de bagagebakken wilde niet dicht en schoot steeds, ondanks herhaalde pogingen de bak te sluiten, open. Een gevaarlijke situatie bij een start. De zaak leek opgelost te worden door een stewardess maar net voor de start vloog de bak weer open. Met één bak open gestart en uiteindelijk werd de bak op een hoogte van 10.000 ft met afplaktape voor schilderwerk vastgeplakt. Een eenvoudig, simplistisch ogende oplossing maar het werkte. Op Schiphol zijn we geland op de Polderbaan en het taxiën naar de gate duurt dan erg lang. Uiteindelijk konden we de trein van 08.49 nemen en waren we om 11.00 uur in Hardenberg.

Goed om na een fantastische week in The United States weer thuis te zijn, de kinderen weer te kunnen knuffelen, de hond Yentl weer te kunnen aaien etc. etc. Pa en Ma: You did a good job. Thank you so much.