Kippenvel

Wat een bijzondere ervaring.....

Na een lange dag van keuren (ik had vandaag jumpers maar vanwege een schedulefout had men 45 minuten gepland voor ruim 80 honden) sloot ik deze werkzaamheden af om 17.20 (even een herinnering dat ik om 06.45 al op het veld stond). Ik krijg nu allerlei klachten als bijvoorbeeld blaren op de voeten, zweet op mijn voorhoofd waardoor de zonnebrandcreme in mijn ogen loopt en deze een beetje geïrriteerd zijn. Ik klaag niet hoor (misschien wel een beetje) want ik vind het nog steeds een geweldige ervaring. Aan Rene en Gea (gisteravond hebben we samen een heerlijke pizza gegeten in een restaurant aan de overkant van de straat) vraag ik vaak waar ik deze eer en ervaring aan te danken heb? Ik geniet met volle teugen van deze ervaring.

Dan de kippenvel ervaring....de finale! Rond 18.15 begonnen de lopers (totaal 44 honden) met de walk-through. Om 18.30 floot ik ze de ring uit en daarna werd de finale geopend met het Amerikaanse volkslied. Geen verrassing maar toch een bijzondere ervaring om al die mensen te zien staan bij het luisteren naar 'hun' volkslied. Na de laatste toon van dit volkslied zei de spreker dat men nu het volkslied van Nederland gingen spelen vanwege de "Dutch judge of the final of the national standard". Ik vond dit een geweldig gebaar en heb met een brok in mijn keel staan luisteren. Alleen voor mij een volkslied..............KIPPENVEL.
Bij de derde hond in de ring (alle lopers zijn opgenomen door een filmploeg van FOX 10) nam ik een beslissing en gaf een loper een weigering. De Boe geluiden waren niet van de lucht...maar goed je weet als scheidsrechter dat je nooit iedereen tevreden kan stellen en ik vind nog steeds dat deze beslissing juist was. Ik vind zelf dat ik goed heb staan keuren en dat werd na afloop bevestigd door de collega scheidsrechters die, niemand uitgezonderd, aangaven dat ik goed had gefloten en de staf van de USDAA die mij na afloop vertelden erg tevreden te zijn met mijn optreden in deze eerste finale van het toernooi. Kippenvel ook aangezien de finales werden afgewerkt in een stadionnetje met kunstlicht, het geheel gaf een bijzonder sfeervol effect.
Het viel me mee dat ik niet stijf stond van de spanning, voelde me eigenlijk erg ontspannen en heb mijn uiterste best gedaan ook te genieten van deze finale.
Nu, half negen 's avonds, ben ik net terug in het hotel. Hoezo een lange dag?
Rene en Gea hebben foto's gemaakt en ik zal proberen deze zo snel mogelijk ook op de weblog te plaatsen.
Het was vandaag weer flink warm, ik drink veel gatorade en vooral water.

Het is erg lastig om de ervaring in woorden uit te drukken. Weet dat ik een heel bijzonder toernooi meemaak die ik niet zo heel snel zal vergeten.
Gisteravond voor de finale vroeg ik me af waarom juist ik ruim 10.000 km van huis deze finale mag fluiten.
We zien elkaar morgen weer?

Morgen (zaterdag) fluit ik een gambling (tot half zes) en dat is direct mijn laatste lange dag. Zondag heb ik een power and speed tot ongeveer half elf en daarna nog een teamrelay (zeg maar estafette)

Groeten,

Gert

Dan tot slot een aantal reacties op de reacties:
- Stan, ik heb niets in mijn hand, het gaat om een jas die over een stoel hangt.
- dat je niet veel toeschouwers ziet heeft te maken met de richting waarin de foto is gemaakt. Aan de andere zijden staat het continu vol met mensen.
- Nicole, het is zeker de moeite waard om je vliegangst overboord te zetten en volgend jaar mee te doen.