It's done !!!!

Ik ben net terug van West World. De afsluitende finales zijn achter de rug en het evenement is gesloten. Er was nog wel een flyball finale maar ik wil heel graag terug naar het hotel om nog iets voor het thuisfront te kopen en om een start te maken om de koffer te pakken.

Vandaag ben ik om 08.00 uur begonnen met een power and speed (in totaal 160 honden). Het was leuk om te doen maar ik vind het nog steeds erg sneu voor mensen dat men bij het eerste raakvlak (amper 2 seconden in de ring) een fout kan krijgen en vervolgens de ring moet verlaten. Om een indruk te geven: een vast parcours stond in het tijdschema gepland voor 1 minuut per hond, de Power en Speed voor 3/4 minuut. Je moet dan wel heel erg veel snelle D's (of zoals ze hier zeggen een E(liminations)) hebben om dat te bereiken. En het lukte inderdaad.
Rond half elf had ik alles afgewerkt en kon ik me op gaan maken voor een teamrelay (soort van estafette). Kern van de teamrelay is dat twee of drie (afhankelijk van de klasse) mensen in hetzelfde parcours lopen. Hond 1 begint, de baas heeft een estafettestokje in de hand. Na het afleggen van een deel van het parcours wordt het stokje doorgegeven en begint hond twee aan een ander deel van het parcours. Erg leuk om te doen, erg leuk om te keuren, erg goed voor de teamgeest. Uit de foto's zal blijken dat mijn ring even erg druk bezocht werd. Ook een kleine tribune aan de rand van dit veld (niet op de foto) zat afgeladen vol en de lege ring grenzend aan mijn ring zat ook flink vol met mensen.
Rond kwart over één sloot ik het keuren op de World Cynosport games af en had ik even een leeg gevoel. Alle dagen 'moest' ik zoveel; concentreren op nieuwe onderdelen, loskomen van de routine waarmee je in Nederland aan het keuren bent, voorbereiden op een nieuw onderdeel van de volgende dag......en nu hoefde ik even niets meer.
Ik heb in de VIP tent de finales gezien en veel mensen de hand geschud, geknuffeld (dat is in Amerika heel normaal) en zelf kussen gekregen van enkele deelnemers. Een hartverwarmend afscheid.
Op de vraag wat ik van Amerika vond was mijn standaard antwoord: "I have seen the airport of Phoenix, I have seen the hotel I am staying in, I drove on the 101 (snelweg naar het terrein)and I visited West World for five days......so I like America".
Ik heb dus niets van Amerika gezien maar heb al aan Rene en Gea aangegeven dat ik, gezien het drukke schema, deze behoefte ook naast mij neer moet leggen.
Ik ga straks nog even iets kopen, begin mijn koffer te pakken en morgenvroeg weer vroeg op om de vlucht naar Nederland (via Atlanta) te pakken. Eenmaal terug in Nederland (ik land dinsdagmorgen om 08.00 uur) zal ik in ieder geval nog een terugblik geven van de ervaringen.

Ik kijk in ieder geval terug op een bijzonder geslaagd evenement. Over mijn keuren ben ik tevreden. Ik ben een hele grote en erg mooie ervaring rijker en heb vooral geprobeerd te genieten van de vele mooie momenten. Niemand kan in de toekomst kijken zodat ik niet weet of de internationale ervaring die ik nu heb een vervolg zal krijgen. Dit heb ik in ieder geval mee mogen maken en daarmee voel ik me zeer vereerd. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik dit mee heb mogen maken.

Groeten en het is misschien nog even wachten op de foto's maar ze komen er absoluut aan. Ik heb Karen Gloor (collega scheidsrechter) gevraagd enkele foto's te maken en het is gelukt.

Groeten en ......see you in Holland.

Gert